Rodzaje włókien cz.2 – włókna zwierzęce , jedwab, wełna, kaszmir angora

Kolejna część podziału włókien. W części drugiej włókna zwierzęce.

Tutaj znajdziecie cz.1 – włókna roślinne

Włókna zwierzęce

A) JEDWAB

Jedwab to naturalne włókno pochodzenia zwierzęcego i powstaje z kokonów gąsienic, które różnią się grubością włókna: jedwabnika morwowego ( włókno cieńsze ale charakteryzujące się większym połyskiem) lub jedwabnika dębowego ( włókno grubsze, mniej lśniące). W produkcji odzieży głównie produkuje się jedwab z jedwabnika morwowego tzw. hodowlanego ze względu na większą delikatność i połyskliwość włókna. Włókno jedwabne znane jest człowiekowi już od ponad 5000 lat. Kraj pochodzenia to oczywiście Chiny , które nadal wiodą prym w produkcji jedwabiu. Hodowle jedwabników znajdują się również w Japonii, jak również Europie. Zaletą jedwabiu jest duża odporność na rozciąganie (ta właściwość jest mniejsza na mokro stąd też jedwab wymaga specjalnego traktowania w praniu), mała gniotliwość ( tylko czysty jedwab bez domieszek innych włókien). Jedwab jest doskonałym włóknem dla alergików – istnieje bardzo mało przypadków podrażnienia skóry przez jedwab.  Jedwab jest też doskonałą tkaniną na lato gdyż dzięki swojej higroskopijności – nawet do 30% nie sprzyja poceniu się. Do ciekawostek należy fakt iż jedwab posiada wysokie właściwości zatrzymywania ciepła – grubszy jedwabny szal będzie tak samo grzał jak wełna. Ze względu na tę właściwość materiał ten chętnie wykorzystywany jest w produkcji płaszczy, tunik swetrowych i swetrów.

Do wad jedwabiu zaliczymy słabą odporność na słońce. Słońce wysusza i osłabia jedwab, nie jest to również tkanina bardzo trwała, po dłuższym używaniu przeciera się, starzeje i traci kolor.

B) WEŁNA

Wełna to nic innego jak sierść zwierzęca: owcza, wielbłądzia czy kozia. Najcenniejsza należy do owiec:

• merynosów australijskich (wełna jagnięca) czyli pozyskiwana z młodych owiec ( jagniąt) hodowanych w Australii i Nowej Zelandii.  Jest to wełna bardzo delikatna i miękka -puchowa. Jej włókno jest bardzo cienkie i nie drażni skóry.
• merynosów europejskich – zwana również runem lub strzyżą. Wełna owcza z owiec merynosów (na metkach oznaczona jako merino wool) to wysokiej jakości materiał w produkcji odzieży wierzchniej, m. in. żakietów i marynarek oraz płaszczy, a także swetrów i tunik swetrowych. Podstawową cecha tej wełny jest jej długość, grubość i sprężystość, która sprawia że wełna ta praktycznie się nie gniecie i jest wyjątkowo miękka, a przy tym nie gryzie w przeciwieństwie do tradycyjnej wełny.

Niemniejszą wartość posiada kaszmir – czyli wełna z kóz kaszmirskich. Jest to wełna, której włókna mają grubości od 16 do 18 mikrometrów, dzięki czemu jest wyjątkowo miękka i puszysta. Ze względu na swoje walory dotykowe jest to gatunek chętnie używany do wyrobu wszelkiego swetrów (np. kardiganów) oraz tunik dzianinowych. Kaszmir jest wyjątkowo miękki o pięknym połysku , niestety jest to również bardzo drogi gatunek wełny. Kaszmir możemy podzielić na: pierwszo-gatunkowy, o miękkim dłuższym włosiu oraz kaszmir drugiego gatunku, powstały z pozostałych, bardziej twardych włókien. Te długie, miękkie włókna pierwszo-klasowe są używane do produkcji odzieży damskiej i męskiej, która jest naprawdę droga – odzież wykonana w 100% z kaszmiru może kosztować od kilkuset zł wzwyż i nie jest to specjalnie wysoka cena za tak drogi surowiec o doskonałej jakości. W sklepach często spotykamy za to szale czy swetry z domieszką kaszmiru.

Ze względu na wyjątkowa delikatność wyróżniamy również włókno wykonywane z sierści króliczej – tzw angora. Jest ona puszysta, cieplejsza od tradycyjnej wełny i bardziej miękka niż kaszmir. Niestety sposób jej produkcji często przysparza również cierpienia zwierzakom, z której sierści jest wykonywana.

Moher (mohair) jest to wełna z kozy angorskiej. Włókna mają wspaniały, jedwabisty połysk, są bardzo delikatne i co zaskakujące nie mają skłonności do spilśniania ( filcowania).

Ze względów termicznych najcenniejsza jest wełna wielbłądzia, jest to najcieplejszy gatunek wełny – doskonale chroni i izoluje przed chłodem oraz ciepłem. Taka wełnę należy również wyróżnić za jej delikatność i puszystość. Do ciekawostek należy sposób pozyskiwania tej wełny. Nie jest ona pozyskiwana poprzez strzyżenie, a zbieranie i staranne selekcjonowanie z kłębów włosia które zostało samoistnie odrzucone przez zwierzęta.

Zalety wełny są powszechnie znane, przede wszystkich utrzymywanie ciepła, co w polskim klimacie ma niebagatelne znaczenie. Co ważne nawet cienkie tkaniny wykonane z włókien wełnianych charakteryzują się wysoką izolacyjnością, co oznacza że będzie nam w nich ciepło. jest to włókno które doskonale przepuszcza powietrze co oznacza że nawet przy grubszym splocie ubranie nie będzie mokre (ma to znaczenie np. przy wełnianych rękawiczkach czy czapkach). Wełna nie gniecie się i mało brudzi, nie nasiąka również wodą. Niestety wełna posiada tyle samo wad co zalet. Do głównych należy wymienić dużą skłonność do zmiany formy. W związku z tym wymaga ona specjalnego traktowania w praniu, w przeciwnym wypadku może się ona rozciągnąć lub skurczyć i sfilcować. Znana jest również zdolność wyrobów wełnianych do spilśniania, ponieważ w trakcie użytkowania dochodzi do ich samoczynnego spilśniania, co psuje walory estetyczne i użytkowe. Wełna dość szybko się mechaci – pod wpływem tarcia powstają małe kuleczki, które na szczęście można usunąć zakupując odpowiednie urządzenie. Niestety wełna często jest atakowana przez różnego rodzaju szkodniki. Dodatkowo jest to produkt nieprzeznaczony dla alergików – ze względu na produkcję z sierści zwierząt należy do najbardziej uczulających włókien, które może nieść za sobą poważne konsekwencje – od swędzących wysypek po objawy ze strony oczu czy układu oddechowego.

Podoba ci się ten post ? Podziel się nim